O dobrodziejstwie zachowania od złego.


Siódme dobrodziejstwo to zachowanie od złego, od wszelkiego złego, jakie jest na świecie, od którego Pan Bóg w swym miłosierdziu nas uchronił. Jest wśród nich zło, pochodzące od natury, od losu albo zawinione przez człowieka - to wszystkie możliwe źródła zła na świecie.
Przyjmij za pewne, że zło, jakie spotyka jednego człowieka, może dotknąć innego, który jest człowiekiem jak on i synem Adama jak on, poczętym w grzechu jak on, a wreszcie współuczestnikiem tej samej natury i tej samej winy, a więc poddanym tej samej nędzy.
Z tego wynika, że tyle otrzymałeś dobrodziejstw, ile tylko zła może nas spotkać, bo Bóg uchronił cię w swym miłosierdziu od zła, jakie mogło było cię dotknąć. Widzisz ślepca, kulawego, kalekę bez ręki, szaleńca, chorego na kamień, więzionego od wielu lat, niewolnika, skazańca idącego na galery czy na śmierć i innych wiele nieszczęść, jakie spotykasz na tym świecie w każdej chwili i na każdym kroku: ilekroć coś takiego zobaczysz, klękaj w sercu przed Bogiem i podnoś ręce ku niebu, mówiąc: "Panie, ileż Tobie zawdzięczam. Niech będzie na wieki błogosławione Twoje święte Imię, boć przecie ja mógłbym być jak ten czy tamten, a gdyby tak było, może straciłbym cierpliwość i pragnąłbym życie zakończyć i dałbym wszystkie skarby świata, aby być wyleczonym. Całowałbym stopy tego, kto by mnie od nieszczęścia uwolnił, i ofiarowałbym się mu na całe życie na niewolnika. Całuję więc, Panie, Twoje stopy i Twoje ręce tysiące razy, ofiaruję Ci się jako wieczysty niewolnik i składam Ci nieskończone dzięki, bo jedynie z miłosierdzia tak mi życie ułożyłeś, abym uniknął wszystkich tych nieszczęść".

Rozważania
Strona główna

Do góry