O dobrodziejstwach zachowania przy życiu.

Drugim dobrodziejstwem jest zachowanie przy życiu, bo Bóg nie tylko wydobył cię z niebytu, ale również zachowuje byt, który ci dał, w taki sposób, że gdyby na chwilkę spuścił cię z oczu, zginąłbyś i powrócił do tej nicości, z której zostałeś wydobyty przez akt stworzenia. Jak słońce posyła promienie świetlne w powietrzu, samo je tworzy i samo utrzymuje w bycie, tak czynił Pan z nami, wydobywając nas z nicości do bytu, a potem nas w nim utrzymując. Czyli to, co nam dał raz, zachowuje i daje nieustannie, jak gdyby ciągle od nowa nas stwarza.
Dlatego celu stworzył wszystko, co jest na świecie, bo jak widzimy, wszystko służy zachowaniu życia człowieka, każda rzecz na swój sposób. Bo jedne służą do jedzenia, inne do ubierania, do leczenia, do nauki, dla rozrywki, a jeszcze inne - do karania człowieka, bo słusznym jest, żeby w domu dobrego Ojca nie brakło niczego. Godna rozważenia jest hojność i obfitość, z jaką Pan nas we wszystko zaopatrzył. Ileż pokarmów stworzył dla naszego wyżywienia! Ile rzeczy do ubrania! Ile ziół do leczenia! A ponadto ileż rozmaitych rzeczy służących zabawie i odpoczynkowi naszemu! Bo jedne służą dla rozrywki oczu, jak kwiaty i rozmaitość barw, inne dla uszu, jak wszelaka muzyka, śpiew ptaków, inne dla powonienia - wszelkie zapachy i olejki aromatyczne; inne dla smaku, a będą to nie zliczone gatunki owoców, ryb, ptactwa, zwierzyny. Wszystko to jest bardziej dla człowieka niż dla rzeczy samych, bo bardziej raduje się człowiek, używając ich, niż one same sobą. Popatrz więc, jak szczodrze, i chcąc ci dogodzić, postąpił Pan z tobą w tej dziedzinie; ileż rodzajów dobrodziejstw wyświadczył ci w tym jednym. Zawierają się w nim wszystkie stworzenia na świecie, istniejące po to, aby ci służyły, bo On dla swojej służby ich nie potrzebował. I nie tylko ziemskie, ale również niebiańskie, jakimi są: słońce, gwiazdy i planety. A nawet stworzenia, które są ponad niebem, aniołowi, oglądający Jego oblicze, choć stworzeni dla Jego chwały, przeznaczeni zostali przez Niego, aby nas strzec.

Rozważania
Strona główna

Do góry