Nie polegać na własnym zdaniu - to wyraz pokory.



           Jednym z najważniejszych znaków braku pokory jest przywiązanie do własnego sposobu myślenia czy stylu wychowania. Trzeba umieć rozróżnić między prawdą a własnym zdaniem. Prawda może być tylko jedna. Dróg do jej znalezienia jest wiele. Trzeba wymagać jedności tam, gdzie jest potrzebna i dać wolność tam, gdzie to tylko możliwe. Jest to bardzo niebezpieczne, jeżeli ktoś jest tak mocno przywiązany do własnego sposobu myślenia lub modlenia się, do własnych metod pracy czy własnego stylu urządzania mieszkania, że nie ma miejsca dla ulubionego sposobu drugiego. Z takim człowiekiem trudno żyć i pracować. Czy jesteś pewny, że czasami sam nie jesteś takim człowiekiem? Prawdziwa pokora daje odwagę, aby stracić własne zdanie lub metodę, by być i działać w większej miłości z innymi: "Lepsze to, co mniej doskonałe w jedności z innymi, niż bardziej doskonałe, ale bez jedności" (Chiara Lubich).
          
           Czy jestem gotowy dla większej jedności "stracić" własne zdanie?

Do góry